Preséntase a fighura dunha árbora rara
03/06-14/07 NATURE GO! Judit Adataberna EXPO →
09/07 Tempostagem, Mourae OBRADOIRO →
20/07-01/10 Árboras Raras, Camille Orny RESIDENCIA VIRTUAL →
14/10-02/12 CAPTAN DUENDES DISIMULANDO en el BOSQUE. EXPONEN XENO-DUENDES REALES, Camille Orny EXPO →
31/10 Terror na forestaXogos sobre a mesa→
[GAL]A foresta foi sempre lida como o lugar do outro. Os brumosos planos fixos poblaron as fragas de criaturas máxicas, exóticas i experiencias trascendentais ou de peregrinacións en masa de mortos e vivos. Os bosques en chamas convertíronse nun lugar privilexiado de fascinación urbana, reservorios do ancestral e puro fronte a naturezas bastardas.
Qué acontecería se eses mesmos discursos i elementos fantásticos que construiron o bosque se desvelasen-espertasen? tomasen forma e aparecesen ante nós. Novos imaxinarios en torno a eles emerxerían dende as raíces ata as copas, filtrándose por todos os restos, pisadas de camiñantes e residuos extractivos que tamén o conforman para encarnar novas especies híbridas, invasoras, raras e alternativas, capaces de romper os encantamentos paralizantes e brumosos que o fosilizaron.
Preséntase a fighura dunha árbora rara xorde como un desexo compartido para xerar novos relatos que permitan imaxinar outras forestas dentro das que xa hai. E, toda invocación colectiva require de novas linguaxes, ou millor dito, linguaxes existentes pero proscritas, censuradas, venideras…Todas elas, os seus xestos, símbolos e mais expresións agroman co único obxectivo de invocar á fighura dunha árbora rara, un xighante que nin sete abrazus encadeadus darían pra abrazalu.
preséntase a fighura dunha árbora rara cun nove
raíces ó aire sete fracuchchiñasñas e dúas ghrosas troncu
xighante nin sete abrazus encadeadus darían
pra abrazalu
(CO CO CO U, Luz Pichel).
[ESP]El bosque ha sido leído siempre como el lugar de lo otro. Los brumosos planos fijos lo han poblado de criaturas mágicas, exóticas y experiencias trascendentales o de peregrinaciones en masa de muertos y vivos. Los bosques en llamas se han convertido en un lugar privilegiado de fascinación urbana, reservorio de lo ancestral y puro frente a naturalezas bastardas.
¿Qué ocurriría si los mismos discursos y elementos fantásticos que han construido el bosque se desvelasen-despertasen?, tomasen forma y apareciesen ante nosotros Nnuevos imaginarios en torno a él emergerían desde las raices hasta sus copas, filtrándose por todos los deshechos, pisadas de caminantes y residuos extractivos que también lo conforman, para encarnar nuevas especies híbridas, invasoras, raras y alternativas, capaces de romper los encantamientos paralizantes y neblinosos que lo han fosilizado.
Preséntase a fighura dunha árbora rara surge como un deseo compartido para generar nuevos relatos que permitan imaginar otros bosques dentro de los que ya hay. Y, toda invocación colectiva requiere de nuevos lenguajes o, mejor dicho, lenguajes existentes pero proscritos, censurados, venideros… Todos ellos, sus gestos, sus símbolos y expresiones brotan con el único objetivo de invocar á fighura dunha árbora rara, un xighante que nin sete abrazus encadeadus darían pra abrazalu.
Qué acontecería se eses mesmos discursos i elementos fantásticos que construiron o bosque se desvelasen-espertasen? tomasen forma e aparecesen ante nós. Novos imaxinarios en torno a eles emerxerían dende as raíces ata as copas, filtrándose por todos os restos, pisadas de camiñantes e residuos extractivos que tamén o conforman para encarnar novas especies híbridas, invasoras, raras e alternativas, capaces de romper os encantamentos paralizantes e brumosos que o fosilizaron.
Preséntase a fighura dunha árbora rara xorde como un desexo compartido para xerar novos relatos que permitan imaxinar outras forestas dentro das que xa hai. E, toda invocación colectiva require de novas linguaxes, ou millor dito, linguaxes existentes pero proscritas, censuradas, venideras…Todas elas, os seus xestos, símbolos e mais expresións agroman co único obxectivo de invocar á fighura dunha árbora rara, un xighante que nin sete abrazus encadeadus darían pra abrazalu.
preséntase a fighura dunha árbora rara cun nove
raíces ó aire sete fracuchchiñasñas e dúas ghrosas troncu
xighante nin sete abrazus encadeadus darían
pra abrazalu
(CO CO CO U, Luz Pichel).
[ESP]El bosque ha sido leído siempre como el lugar de lo otro. Los brumosos planos fijos lo han poblado de criaturas mágicas, exóticas y experiencias trascendentales o de peregrinaciones en masa de muertos y vivos. Los bosques en llamas se han convertido en un lugar privilegiado de fascinación urbana, reservorio de lo ancestral y puro frente a naturalezas bastardas.
¿Qué ocurriría si los mismos discursos y elementos fantásticos que han construido el bosque se desvelasen-despertasen?, tomasen forma y apareciesen ante nosotros Nnuevos imaginarios en torno a él emergerían desde las raices hasta sus copas, filtrándose por todos los deshechos, pisadas de caminantes y residuos extractivos que también lo conforman, para encarnar nuevas especies híbridas, invasoras, raras y alternativas, capaces de romper los encantamientos paralizantes y neblinosos que lo han fosilizado.
Preséntase a fighura dunha árbora rara surge como un deseo compartido para generar nuevos relatos que permitan imaginar otros bosques dentro de los que ya hay. Y, toda invocación colectiva requiere de nuevos lenguajes o, mejor dicho, lenguajes existentes pero proscritos, censurados, venideros… Todos ellos, sus gestos, sus símbolos y expresiones brotan con el único objetivo de invocar á fighura dunha árbora rara, un xighante que nin sete abrazus encadeadus darían pra abrazalu.